Met vlagen voelde ik me gefrustreerd en beperkt door de MS. Ik was zo sportief, zoveel aan het werk, had zo’n bewegelijk leven. En nu, wéér. Er is namelijk iets dat je wel kunt doen, ook al lijkt geen enkel medicijn te werken. Ik leef nu anders en werk efficiënter dan voordat ik MS kreeg. Van zwakte naar kracht.
Tien jaar geleden begon het met slaapvoeten. Van tintelende benen naar het gevoel van betonblokken aan mijn lichaam. Na jaren van gerommel en jaren van geen klachten sloeg de bom februari 2017 weer in. MRI-scans en een lumbaalpunctie maakten de diagnose nu wel rond. Ik heb ècht MS. In de zomer startte ik mijn eerste MS-medicatie. Die periode was één grote blur. Ik raakte uitgeput.
Alsof ik de MS kon verdrijven
Die eerste tijd nadat ik wisselde van medicatie dwong ik mezelf tamelijk agressief alles te doen wat ik altijd al deed. Alsof ik bang was dat mijn lichaam aan een langzamer tempo zou wennen en dat voor altijd zou vasthouden. Bang dat het mij zou veranderen. Het werd alleen maar erger. Dus ik startte abrupt de obsessieve holistische-aanpak. Alsof ik de MS kon verdrijven met heel gezond eten, vitaminen slikken en fanatiek sporten in de ochtend. Ik werkte aan de losse eindjes in mijn leven die me verdrietig maakten.
Hoewel ik nog steeds geloof dat dit heilzame elementen zijn, maakte het me fysiek niet beter, in ieder geval niet in een half jaar tijd. Ik besefte me dat ik nog steeds één ding niet goed deed: ik werkte net zo hard en net zo veel als ervoor. Zelfs als ik kapot op de bank zat, pakte ik de laptop erbij. Totdat ook dat niet meer ging.
Het lijkt nu wel alsof de MS er was om me iets te vertellen. Datgene wat ik moest doen, was me aanpassen. Meebewegen om te overleven. Ik probeer nu efficiënter te werken en me over te geven aan rust als ik het nodig heb. Het blijft een leerproces, maar het is een onvermijdelijk proces om de doelen te halen die ik wil halen. Hoe ik vroeger altijd maar doorstootte in mijn werk, als het ware werkdagen kon doorploegen van veertien uur, ben ik nu genoodzaakt veel strategischer te werken, te prioriteren, mijn werk goed onder de loep te nemen. En weet je wat ik nu, slechts maanden later, merk? Het levert me qua werk en ideeën alleen maar meer op.
Mijn lichaam wilde me iets vertellen
Hard werken en alles doen omdat je alles kúnt doen, wil niet zeggen dat je het ook zo zou moeten doen. Als zelfstandig ondernemer is er niemand die met me meekijkt. Niemand die precies ziet wat ik doe en hoe het beter kan. En nu, door de manier van werken te veranderen, gaat er ineens een wereld aan mogelijkheden open, heb ik ineens meer tijd voor mijn gezin en bruis ik van de energie, zelfs al heb ik geen energie – als je begrijpt wat ik bedoel. Het bruist, en ik laat het bruisen.
Van nature ben ik ambitieus, ongeduldig en daardoor gedraag ik me soms wat obsessief. Ik ben ook hooggevoelig, waardoor mijn lichaam vanzelf aangeeft als ik mijn eigen grenzen overschrijd. Door mijn drive luisterde ik vroeger koppig genoeg niet, dus mijn lichaam kwam met zwaarder geschut: MS. Zo voelt het. Of dat wetenschappelijk klopt kan ik je niet vertellen. De artsen overigens ook niet.
Ik ben inderdaad veranderd
Een jaar geleden was ik zo bang voor verandering. Om iemand te zijn waarin ik mezelf niet zou herkennen. Ondertussen heeft de hele operatie om mezelf proberen te redden van de MS me inderdaad veranderd. Ik heb zoveel geleerd en leer nog steeds om niet van verdrietige of teleurstellende situaties weg te lopen, maar ze aan te pakken en het compleet om te draaien, waardoor er zoveel liefde ontstaat. Mede door mijn vroegere verlangen erkenning bij anderen te vinden los te laten.
Ik heb gerealiseerd en geaccepteerd dat dat niet meer hoeft. Dat het is zoals het is, dat ik oké ben zoals ik ben. Ik eet gezonder, let veel bewuster op wat ik mentaal en fysiek nodig heb, voel me sterker en leef minder gehaast. Bovendien heb ik zowaar een gezondere onderneming. Loslaten en me overgeven aan dat enge monster dat MS heet. Het heeft mij in ieder geval geholpen van mijn zwakte mijn kracht te maken.
Dit verhaal schreef ik in januari 2018. In 2018 en 2019 ontwikkelde ik het Programma voor Zelfontwikkeling.
