Persoonlijk leiderschap is veerkrachtig zijn bij tegenslagen, weten en prioriteit geven aan wat voor jou belangrijk is. Met (meer) rust en zelfvertrouwen.
Wij leren professionals dit te vergroten in een totaalbenadering met inzichten en handvatten die raken.
Doyo Trainingen is er voor werkgevers die willen investeren in persoonlijke ontwikkeling en op zoek zijn naar een betrokken partner die maatwerk levert.
Focus in onze trainingen ligt op persoonlijk leiderschap, duurzame inzetbaarheid en omgaan met agressie.
Wat was voor jou de reden om op te komen dagen? Als kind zat ik liever in mijn hoofd de hele dag. Te dromen, te lezen. Een boek per dag. En van alles vol voorpret uit te denken. Een toneelstuk, speurtochten, quizzen, een buurtkrant, je kunt het zo gek niet bedenken. Mensen samenbrengen. Daarvoor wa...
Je hebt iets heftigs meegemaakt. Waarvan je nog aan het bijkomen bent. Wat je nog steeds bezig houdt. Je wilt verder, herstellen en achter je laten. Maar toch voel je je steeds weer teruggezogen in gedachten rondom die gebeurtenis, of de zorgen dat het opnieuw gebeurt. ...
Als hypersensitief mens heb ik het grootste deel van mijn leven me laten overweldigen door prikkels van buitenaf. Alles wat gebeurt, beleef ik redelijk intens. Je hoeft me maar met een pinkje aan te raken, en ik voel het. Het is meer dan alleen mijn lichaam. De sfeer die ergens heerst, blikken, de ...
Durf jij jezelf te laten zien? Wie je echt bent. Vanuit je hart. Zonder opsmuk, maar wel voluit, in het licht staan. Verwijzend naar waar je gepassioneerd over bent. Waar je voor staat. Hoewel je wel het verlangen kunt hebben precies dit te doen, ook al weet je nog niet waarom, kunnen verschillende...
Je kunt heel veel weten, heel veel bereiken en heel veel hebben. Maar hoe beleef je het leven? Misschien wel niet zo zorgeloos en tevreden als een ander in dezelfde positie. Ook al heb je dezelfde kennis dus. Waar zit het hem dan in? Dat is niet in een klein antwoord te vangen. Het antwoord versch...
"Niet lullen, maar poetsen." zeggen ze in Rotterdam. En daar kan ik me goed in vinden. Ik houd van pragmatiek. Begrijpen waar het om gaat, en dan ook echt met concrete handvatten aan de slag gaan. In dit geval: het persoonlijk leiderschap vergroten....
Nu nog even weinig kan, is het misschien een mooi moment om vooruit te kijken. Zoals het retreat dat we vanaf 6 september organiseren. Een volledige week om jouw persoonlijk leiderschap te vergroten. Waarin niets moet, enkel te ontdekken wat voor jou werkt....
Er was geen plan B. Dit was het plan, wist ik in mijn hart. En de enige manier was er doorheen. Door alle twijfels, onzekerheid, en ziekte. Je hart volgen always pays off. Dapper zijn is niet geen angst hebben. Maar om angst te hebben en het toch durven doen. Jezelf zijn en doen wat bij precies jou ...
Een cursist vertelde me vanochtend, na de eerste twee cursusdagen: “Ik had vooraf al heel wat stappen ondernomen om lagen van die ui af te pellen. Maar deze cursus gaat dwars door de kern, en brengt me nu al de inzichten waar ik zó klaar voor ben.” Vervuld met trots ben ik. Dit wil ik voor mee...
Iedere keer weer merk ik dat de cursisten een goede aansluiting vinden bij elkaar. Gelijkgestemden zijn. Niet dat iedereen altijd precies dezelfde mening heeft - gelukkig niet - maar dat er wel een zelfde soort begrip, openheid, respect en zelfs tempo is. Het scheelt natuurlijk dat er per cursus maa...
Wist je dat er een verschil zit tussen willen en verlangen? Iets willen is vaak (onbewust) een quick fix, om zonder al te veel moeite een bepaalde tevredenheid te bereiken. Waar je werkelijk naar verlangt gaat vaak om datgene wat je wilt onder het oppervlakkige willen. ...
Ben je gewend altijd door te rammen om het allemaal maar voor elkaar te krijgen? Dan is het wellicht een goed idee even op adem te komen en te ontdekken hoe je de dingen anders kunt doen. En te merken dat tijd voor jezelf nemen juist heel efficiënt is. ...
Omgaan met tegenslagen is iets wat we vaak niet expliciet leren. Het belangrijkste dat ik heb geleerd van mijn eigen tegenslagen en obstakels, met name in mijn gezondheid (MS)? Het hielp in te zien dat het niet gaat om het temmen van de golven, maar om het wendbaar zijn - als een surfer op die golve...
Met z’n allen gaan we momenteel door een pandemie heen. Bedrijven hebben het zien te redden. De crisis overleven. En dan. Opbouwen. Duurzaam opbouwen lees ik her en der. Om de economie duurzaam en sociaal te maken. Waar begint dat precies?...
Het is fijn om, al is het maar een paar minuten op een dag, even tijd voor jezelf te nemen. Tijd om stil te staan, bij je eigen lichaam, hoe je je voelt, je eigen gedachten. Bewust in het nu zijn. Om daarna meer ontspannen je dag te vervolgen. ...
2020 staat alweer voor de deur, met een nieuw decennium. De invulling van zo’n lange periode valt bijna niet te voorspellen. Er kan zó veel gebeuren, en je kunt op de laatste plaats niet van te voren beloven dat je op dag 3.652 nog hetzelfde denkt en doet als op dag 1. Dit is geen terugblik. ...
Jaren geleden wenste ik licht en lucht. Ik wist dat een aantal gebeurtenissen een diepe impact op me hadden gemaakt en dat ik ongelofelijk veel tijd in mijn eigen hoofd spendeerde. Niet in het hier en nu. Ik sliep slecht en had continue trek in zoet. Onlosmakelijk verbonden met het feit dat ik bijz...
Soms voel ik me voor de helft af. Enerzijds doe ik waar mijn hart van zingt, ik hou van de vrijheid, creativiteit, connecties en verdieping die het me brengt. Ik voel me gelukkig met mijn man, kind en familie....
Er is niemand zoals jij en dus niemand die precies weet wat jij hebt meegemaakt of hebt moeten doorstaan om te zijn waar je nu bent. Jezelf autoriteit, verantwoordelijk maken, verandert alles. Veel mensen ervaren stress omdat ze denken geen struggles of problemen te mogen hebben. Maar problemen lat...
Afgelopen zondag rende ik door de regen naar huis. Het was een klein stukje vanaf het treinstation. Ik lachte hardop. Het was voor het eerst in twee jaar dat ik rende zonder de MS in mijn benen te voelen. Geen verlamming, geen verzwaring, geen tintelingen. Maar ik heb het wel, het was rennen met MS....
Vroeger dacht ik dat je voor een slank lichaam moest afzien. Keihard lijden en doorstaan. Pas als ik zwaar oncomfortabel en buiten adem mijn rondje had uitgerend ervoer ik een klein moment van euforie. Blij dat ik mezelf ertoe gezet en volgehouden had. Andere keren sleepte ik mezelf naar de sportsc...
Al enige jaren beschouw ik mezelf als iemand die niet van ‘crap’ houdt. Ik doe niet mee aan spaaracties, heb afgezien van wat boeken geen echte verzamelingen en ik mijd tierelantijntjes en frummels als de pest. Weg met die troep. Toch blijkt weer, dat in diezelfde jaren bij mij thuis, magischerw...
Misschien wel de meest basale vraag met het allermoeilijkste antwoord. Wie ben jij? In een voorstelronde zou je je naam zeggen. Je gooit je leeftijd in de groep en waarschijnlijk je beroep. Verder ben je misschien een vader of een moeder, en in ieder geval een zoon of dochter, maar dat spreekt voor ...
Een aantal jaar bedacht ik me eindelijk het belangrijkste ooit: ik moet beter voor mezelf zorgen. Zoiets dat je weleens denkt, maar misschien nooit doet, voor een langere periode dan. Herkenbaar? Ik werkte al jaren onmogelijke werkweken en plande elke minuut van de dag zorgvuldig in. Zoveel tijd mo...
Met vlagen voelde ik me heus wel gefrustreerd en beperkt door de MS. Ik was zo sportief, zoveel aan het werk, had zo’n bewegelijk leven. En nu, wéér. Er is namelijk iets dat je wel kunt doen, ook al lijkt geen enkel medicijn te werken. Het heeft me anders in het leven doen staan en ik werk nu ef...
Nieuwe kansen. Vanmiddag haalde ik oliebollen bij de bakker. Ze probeerde me nog te verleiden tot het inslaan van appelbollen. Ik twijfelde, maar dat zou iets te veel buffelen opleveren, om vlak voor het nieuwe jaar alles in mijn buik te krijgen. Soms volstaan vijf oliebollen en twee appelflappen ...
We zijn er beiden over eens: wij zijn niet van de praatgroepen. Ik zeg nog: “Ik wil me niet enkel een patiënt voelen.” Hij zegt: “Zo’n praatgroep gaat snel de pessimistische kant op. Ik wil graag positief in het leven staan, kijken wat ik nog allemaal wel kan.”...
Zondag organiseerde mijn karateschool Karate Moerdijk een groot toernooi. Jeugdige karateka’s van zes karatescholen waren uitgenodigd deel te nemen. Van te voren probeerden we alles te regelen en vooral ook te ondervangen. We deelden de kinderen zo eerlijk mogelijk in, op niveau, lengte en gewic...
Eind februari gaf ik mezelf een ultimatum: komend jaar ga ik 30 kilo afvallen. Dit misschien wat ongebruikelijke getal kwam niet zomaar uit de lucht vallen. Mijn zwangerschap beloonde me met 22 extra kilo's, voornamelijk op en rondom mijn buik. Maar als ik nog eens goed kijk naar de foto's, heus o...
Voor het eerst in jaren zetten we in onze nieuwsbrief: ‘relaxt de herfst in’. Normaal gesproken zijn we al volop in de stress met de voorbereidingen voor de kerstshow, een groot spektakel. Nu niet. We doen het even kalm aan. Geen kerstshow dit jaar. Geen eindejaarsrace. Het lijkt alsof we een b...
Wendy kwam bij mij in de klas, toen ik in groep 4 van de basisschool zat. Ze was duidelijk anders dan andere meisjes. Verlegen keek ze veel naar de grond. Ze had moeite de klas bij te benen en haar achternaam rijmde op ‘sloom’. Een aantal pestkopjes uit mijn klas riepen op het schoolplein: ‘We...
“Misschien Chantal, moeten we dat verhaal bewaren voor je vólgende boek.” Verbaasd kijk ik haar aan. Niet dít boek, maar het volgende boek. Ze meent het. Haar stelligheid brengt me in de wolken en tegelijkertijd moet ik oppassen dat mijn hoofd niet gaat tollen. Ik vind het ongelofelijk, überh...
Als kind was ik niet goed in sport. Zowel op schoolgym, als op gymgym was ik, by far, de allerslechtste van de klas. Ik kukelde van de evenwichtsbalk, voelde me dolgelukkig als ik de andere kant van de kast haalde en het zweet brak me uit als ik een koprol moest doen. ...
Lang had ik een druk bestaan, waarin het halen van deadlines en afspraken nodig leek om te overleven. Het voelde alsof ik pas nuttig was als ik het druk had. Ik legde alles opzij om ’s avonds de laatste to do van het lijstje te kunnen strepen en uitgeteld naar bed te gaan. ...
Als kind was ik extravert en hield ik ervan buiten mijn comfortzone te treden. Sterker nog, volgens mij had ik amper een comfortzone. Ik stond op ieder podium dat ik tegenkwam. Vol overgave stortte ik me op playbackwedstrijden met mijn zelfbedachte dansacts. Op verjaardagen gaf ik grootse goochelsho...
