Er zijn dagen dat het voelt alsof ik een strijd voer die niemand ziet. En ik weet: versterken in plaats van herstellen vraagt soms meer moed dan je denkt.
Mijn lichaam, mijn systeem, lijkt soms op het leger van Braveheart: klein, gehavend, maar onbuigzaam in wat het verdedigt.
En ik? Ik ben tegelijk strateeg en krijger. Ik sta op die heuvel. Niet met zwaarden, maar met standvastigheid, vrijheid en een versterkplan. Niet om te herstellen naar hoe het was, maar om te versterken in wie ik nu ben.
Elke ochtend opnieuw. Vlak voor het haar wassen. Vlak voor een korte wandeling. Vlak voor een gesprek. Ik adem de moed in, en adem het lijden uit.
“Every man dies, not every man really lives.”
Kracht in weer opstaan
Het is niet de aanval die het zwaar maakt. Het is de kunst om te blijven leven, vanuit jezelf, ook terwijl het stormt vanbinnen. Ik geloof dat juist daar kracht ontstaat. Niet in gevechten winnen, maar in aanwezig blijven. In weer opstaan. In betekenis geven, ook aan pijn.
Ik geloof in versterken. Niet als luxe, maar als noodzaak. Niet als antwoord, maar als richting.
Kun jij ook wat versterking gebruiken? Ik ben deze week kaartjes aan het schrijven. En ik kan ook jou een Doyo-kaartje sturen met een handgeschreven boodschap over moed, vrijheid, iets speciaal voor jou. Laat het me weten via deze pagina.
Soms is een klein gebaar genoeg om jouw eigen heuvel weer op te durven. Versterken is niet harder vechten. Versterken is trouw blijven aan jezelf. En zoals William Wallace in onderstaande video daarmee ook vrijheid na te streven. Jouw vrijheid.
