Jij weet al lang wat precies jouw valkuil is. Waar je tegenaan loopt. Het is je al iets te vaak gebeurd. En dit vastgeroeste patroon kwam ook al wel naar voren bij een coach, psycholoog of een bepaald traject dat je hebt gedaan. Je weet het nu wel.
Je hebt al allerlei antwoorden gevonden. En je kunt er vast nog wel meer vinden of aangereikt krijgen. Maar het heeft nog niets veranderd. Niet veel. De tijd staat niet stil. Er is veel beschikbaar, je kunt veel lezen. Man, je kunt het vast aan ChatGPT vragen. (Ik blijf er nog steeds heel ver vandaan, maar dat is voor een andere keer.)
Wat cruciaal motiverend is
We ontvangen steeds vaker blikken en knikken van herkenning op de eerste dag van het programma. Tot we een beetje verder gaan. Tot we overgaan op het meer doorvoelen, iets ook echt ervaren.
Er is namelijk een verschil in weten en in bewust doorvoelen. Maar… het is ook niet àlleen maar voelen. Context en verdieping zijn even belangrijk. Alsook de tijd ervoor nemen, iemand die deze periode met je meekijkt: dat werkt toch cruciaal motiverend, een (geheugen)steun in de rug. En blijven oefenen.
Dat laatste klinkt misschien een beetje saai, but i promise you, it’s not. Er komt namelijk een moment dat je tijdig gaat herkennen waar je anders drie stappen later weer tegen die muur zou aanlopen. Waar je nu bewust van bent. En het niet doet. (Wat geen enkele coach vòòr je kan doen, alleen jij.)
Dat is een geweldige mijlpaal. Het kan dus wel!
Tegelijkertijd is het oneindig belangrijk om je op het hart te drukken dat je mens blijft, net als ik. Dat we allemaal op onbewaakte momenten alsnog weleens die muur tegenkomen. (Old habits die hard.) Maar je kunt het nu. En je kunt het veel vaker. Terwijl je jezelf ook steeds meer ontziet.
En dat laatste. Daar zit misschien nog wel de grootste winst.
