Jaren geleden wenste ik licht en lucht. Een aantal gebeurtenissen hadden een diepe impact op me gemaakt en ik wist dat ik ongelofelijk veel tijd in mijn eigen hoofd spendeerde. Niet in het hier en nu. Eenzaam in mijn verdriet, was ik een piekeraar. Elke nacht sliep ik slecht en ik had continue trek in zoet. Onlosmakelijk verbonden met het feit dat ik bijzonder hooggevoelig ben. Ik kon goed voor mezelf opkomen. Maar voelde me in essentie niet altijd weerbaar.
Het werd mijn roeping
Ik ben er diep ingedoken. Het was mijn enige echte missie. Alles gaf ik ervoor om te kunnen zijn in het moment. De kunst te leren leven in vrijheid (ook in gedachten) met innerlijke rust. Jarenlang heb ik gelezen, heb ik gezien, heb ik geluisterd, ben ik begeleid. Ik heb er mijn roeping van gemaakt. Ik heb er tijd, geld en energie in geïnvesteerd. Vrijwel 24/7.
Ik ben bereid geweest kritisch naar mezelf te kijken. Naar wie ik ben en hoe ik zo geworden ben. Naar alles wat mijn overtuigingen en mindset heeft gevormd. Waarom ik op een bepaalde manier reageer. En nog belangrijker: onderzocht hoe het anders kan. Voor mezelf, maar eigenlijk ook voor iedereen die naar dezelfde verandering verlangt.
Steeds beter in verwonderen
Het licht is aangegaan. Elke dag leef ik bewust en ben ik dankbaar voor wat ik heb. Ik zie wie ik ben en wat ik kan. Ik zie anderen voor wie ze zijn en heb begrip voor onze verschillen. Ook neem ik niet alles persoonlijk, en verwelkom kritiek. Perfect ben ik niet, en besef me inmiddels heel goed dat ‘perfectie’ nooit een doel had kunnen zijn. Ik ben steeds beter in verwonderen, in plaats van oordelen.
Een bevrijding is het.
Om overtuigingen doorbroken te hebben. Om al die onrechtvaardige gevoelens los te hebben laten. Om niet langer afhankelijk te zijn van erkenning. Milder te zijn voor mezelf. Me niet meer zo opgejaagd te voelen. Me niet te laten meesleuren in emoties. Natuurlijk hèb ik emoties. En natuurlijk zijn er momenten dat ik even stil moet staan, voordat ik besluit het ‘juiste’ te doen. Sommige dingen vind ik nog steeds spannend, maar ik ben niet gestrest. Ik voel me licht en kalm. Met zoveel meer perspectief dan vroeger.
Voelen tot in je vezels
Ik heb jaren geleden het handboek voor ons programma woord voor woord geschreven. Wetende dat ik kennis en concepten begrijpelijk en inspirerend naar de praktijk kan vertalen. En ik heb daar verhelderende ervaringen aan gekoppeld, die je bijblijven. En handvatten om het geleerde stap voor stap in je dagelijkse leven te verankeren. De trainingsdagen gaan niet alleen over zelfontwikkeling, maar over een levensveranderend proces. Omdat je het gaat begrijpen en voelen tot in je vezels. En omdat je ook een bijzondere shift gaat maken. Net als ik en de mensen die je voorgingen.
