Chantal Straver

Oprichter en trainer zelfontwikkeling

Voelt zich Rotterdams, gedijt in West-Brabant. Moeder van Boris, vrouw van Erik. Eet iedere dag mango. En drinkt graag koffie. Schrijft als iedereen het huis uit is. Komt graag tot de kern. Fan van acteur Joaquin Phoenix. Raadt alle boeken van Griet op de Beeck aan. Is een durfal. Maar in het hart een zacht eitje.

Chantal Straver - Oprichter en trainer Doyo Trainingen
Chantal Straver - Oprichter en trainer Doyo Trainingen

Chantal Straver is trainer en oprichter van Doyo Trainingen

Ze werkte ooit als communicatieadviseur en runde haar eigen karateschool. Vanuit het verlangen mensen inspirerend en betekenisvol verder te brengen ontstond Doyo Trainingen. Sinds 2012 is ze trainer en docent weerbaarheid. Ze verzorgt met veel toewijding het Programma Zelfontwikkeling en zegt daarover:

“Het is niet alsof ik altijd blakend vol zelfvertrouwen was. Rationeel wist ik lang wat ik kon, en wat ik al gedaan had. Maar ons programma was zó belangrijk voor mij, omdat ik wist wat de impact op iedere deelnemer was en zou zijn, dat het me soms kon verlammen in de weg van het naar buiten brengen.

De donkerte van binnen kon groot zijn, in mijn eigen gedachten. En het ironische is, dat juist deze disbalans in gevoel-ratio het programma helpt herstellen. Ik wist dus dat ik dit op mijzelf moest toepassen. En dat er maar één weg was: dwars door de onzekerheid heen. Het programma zorgt er precies voor dat je losbreekt van dat wat niet helpt. Inclusief mijn eigen verlammende obstakels. Wat ik jaren geleden heb gedaan, en sindsdien blijf onderhouden.

Ik heb gemerkt, dat met hoe meer zelfvertrouwen ik het verhaal kan vertellen, hoe beter het ontvangen wordt. En de impact groter is. Het is het proces van volledig jezelf durven zijn. Naar de angsten toe, om ze los te kunnen laten. Je hele eigenheid te omarmen. En het verhaal te vertellen dat je te vertellen hebt.”

Dit zeggen anderen over samenwerken met Chantal

Ervaringen van deelnemers aan het programma

Dit houdt Chantal zoal bezig;

In 2016 een boek geschreven

Ze schreef over hoe ze haar huwelijk, huis en baan achter zich liet om een gelukkiger leven te veroveren. Het boek gaat over veel meer dan een zoektocht naar geluk. Het gaat over hoe ze zichzelf opraapt en doet wat ze vindt dat ze moet doen, vanuit het hart. Over ontdekken wie ze is en waar ze voor staat. 'Toen ik eindelijk durfde' bestaat uit 100 korte verhalen.

Ontwikkeling Programma Zelfontwikkeling

Na de diagnose van MS trof Chantal een coach die haar kon helpen met de juiste inzichten. Na een lang intensief individueel traject bleef Chantal zich verder ontwikkelen. Volhardend zoekend naar de vertaling van het ‘hoe’. Hoe werken deze inzichten praktisch? In het bewust omgaan met jezelf, mindset rondom acceptatie, meeveren, maar ook in relaties en verbinding met anderen? Ze ontwierp 2 jaar lang fulltime dit programma. Wat ze erna, in de uitvoer (de afgelopen 4 jaar), nog verder ontwikkelde.

Co-runnen karateschool

Chantal co-runde eerder 9 jaar lang een karateschool en verzorgde karatelessen voor kinderen en volwassenen. Naast het initiëren, organiseren en uitvoeren van lokale (sociale) projecten, organiseerde ze ook wildenthousiast evenementen als een Sport and Food Festival (opbrengst voor het Jeugdsportfonds), kampen en kerstshows voor talentontwikkeling.

Interesse in en ervaring met Oosterse filosofie

Niet alleen de input vanuit Westerse (weerbaarheids)opleidingen heeft Chantal veel gebracht, de vorming vanuit Oosterse hoek was minstens zo waardevol. Ze heeft veel karate getraind, en behaalde 3e dan zwarte band. Ze is jarenlang begeleid in het vergroten van haar bewustzijn door een cultureel antropoloog. En traint nog steeds bij een meester in zen, tai chi en qi gong.

Het is allemaal ergens uit ontstaan:

Achtergrondverhalen

Niet voor iedereen

“Ik heb het boek zelf vier jaar niet durven lezen. Ik had het helemaal geschreven, zeker. En alle verhalen wel tig keer door mijn handen laten gaan. Dus ik wist wat er in stond. Maar het in één ruk achter elkaar lezen, dat heb ik erna uitgesteld. Misschien dat één beoordeling in het bijzonder daar grotendeels aan bijdroeg. Of in ieder geval de uitwerking ervan. Ze was zelf auteur, we waren al jaren verbonden. Ik had haar mijn boek gestuurd en zij had ingestemd deze te lezen en een recensie te schrijven.”

Waarom doen we wat we doen?

“Heel mijn leven heb ik de drive gevoeld, om de ‘dingen recht te zetten’. Dat wakkerde mijn vuur aan. Als kind bleef ik onvermoeibaar rondjes rennen in de sponsorloop voor kinderen die het minder goed getroffen hadden. Als ik iemand gepest zag worden, moest ik ingrijpen door de bullebak aan te spreken. En later op het werk maakte ik mezelf niet altijd heel populair door licht te schijnen op dat wat scheef was.”

Een eigen accommodatie

“Twee jaar geleden droomde ik van een eigen accommodatie. Ons programma was in volle gang en ik voelde sterk de behoefte aan een eigen plek. Niet afhankelijk van andere partijen, ergens waar het rustig is. Besloten voor ons. Mijn man was ook direct enthousiast. Hij ging aan de slag met het uittekenen van het ideale huis, mèt apart de trainingsruimte. En ik zat wekenlang iedere dag op Funda. We spraken er nog maanden over. Maar echt concreet werd het niet. Het voelde als een plan voor later. Of wanneer we de Staatsloterij zouden winnen.”