Chantal Straver

Trainer zelfontwikkeling

Voelt zich Rotterdams, gedijt in West-Brabant. Moeder van Boris, vrouw van Erik. Eet iedere dag mango. Drinkt graag koffie. Houdt niet van ijsbaden. Sluit zich op in haar kantoor om te schrijven. Komt snel tot de kern. Fan van acteur Joaquin Phoenix. Is een durfal. Maar in het hart een zacht eitje.

Chantal Straver
Chantal Straver

Chantal is oprichter van Doyo Trainingen

Vanuit het verlangen mensen bezield èn concreet verder te brengen, bewust van de eigen kracht, richtte Chantal samen met Arno Doyo Trainingen op in 2012. Sinds 2019 is ze eigenaar. Ze is trainer, docent weerbaarheid, schrijver en verzorgt met veel toewijding het Programma Zelfontwikkeling.

“Het is niet alsof ik altijd vol zelfvertrouwen was. Rationeel wist ik lang wat ik kon, en wat ik al gedaan had. Maar ons programma was zó belangrijk voor mij, omdat ik wist wat de impact op iedere deelnemer was en zou zijn, dat het me soms kon verlammen in de weg van het naar buiten brengen.

De donkerte kon groot zijn, in mijn eigen gedachten. En het ironische is, dat juist deze disbalans in gevoel-ratio het programma helpt herstellen. Ik wist dus dat ik dit op mijzelf moest toepassen. En dat er maar één weg was: dwars door de onzekerheid heen. Het programma zorgt er precies voor dat je losbreekt van dat wat niet helpt. Inclusief mijn eigen verlammende obstakels.

Ik merkte dat met hoe meer zelfvertrouwen ik het verhaal kan vertellen, hoe beter het ontvangen wordt. En de impact groter is. Het is het proces van volledig jezelf durven zijn. Naar de angsten toe, om ze los te kunnen laten. Je hele eigenheid te omarmen. En het verhaal te vertellen dat je te vertellen hebt.”

Dit zeggen anderen over werken met Chantal

Ervaringen met het programma

Dit houdt Chantal bezig:

In 2016 een boek geschreven

In het boek schrijft ze over hoe ze haar huwelijk, huis en baan achter zich laat om een gelukkiger leven te veroveren. Maar het blijkt om veel meer te gaan dan een zoektocht naar geluk. Het gaat over hoe ze zichzelf opraapt en doet wat ze vindt dat ze moet doen, vanuit het hart. Over ontdekken wie ze is en waar ze voor staat. 'Toen ik eindelijk durfde' bestaat uit 100 korte verhalen.

Ontwikkeling Programma Zelfontwikkeling

Pas na de diagnose van MS trof Chantal een coach die haar (wèl) de juiste spiegels voorhield. Na een lang intensief individueel traject bleef ze volhardend doorzoeken naar de vertaling van het ‘hoe’. De antwoorden bleek ze al geleerd te hebben, maar ze moest eerst de juiste kleuren draadjes met elkaar verbinden, voordat de puzzel klopte. Ze ontwierp 2 jaar lang fulltime dit programma. Wat ze erna, in de uitvoer (de afgelopen 5 jaar), nog verder ontwikkelde.

Co-runnen karateschool

Chantal co-runde eerder 9 jaar lang een karateschool en verzorgde karatelessen voor kinderen en volwassenen. Naast het initiëren, organiseren en uitvoeren van lokale (sociale) projecten, organiseerde ze ook wildenthousiast evenementen als een Sport and Food Festival (opbrengst voor het Jeugdsportfonds), kampen en kerstshows voor talentontwikkeling.

Interesse in en ervaring met Oosterse filosofie

Niet alleen de input vanuit Westerse (weerbaarheids)opleidingen heeft Chantal veel gebracht, de vorming vanuit Oosterse hoek was minstens zo waardevol. Ze heeft veel karate getraind, en behaalde 3e dan zwarte band. Ze is jarenlang begeleid in het vergroten van haar bewustzijn door een cultureel antropoloog. En traint nog steeds bij een meester in zen, tai chi en qi gong.

Het is allemaal ergens uit ontstaan:

Achtergrondverhalen

Niet voor iedereen

“Ik heb het boek zelf vier jaar niet durven lezen. Misschien dat één beoordeling in het bijzonder daar grotendeels aan bijdroeg. Of in ieder geval de uitwerking ervan. Ze was zelf auteur, we waren al jaren verbonden. Ik had haar mijn boek gestuurd en zij had ingestemd deze te lezen en een recensie te schrijven.”

Een eigen accommodatie

“Twee jaar geleden droomde ik van een eigen accommodatie. Ons programma was in volle gang en ik voelde sterk de behoefte aan een eigen plek. Mijn man was direct enthousiast. We spraken er nog maanden over. Maar echt concreet werd het niet. Het voelde als een plan voor later. Of wanneer we de Staatsloterij zouden winnen.”

Alvast één stap verder

Een persoonlijk ontwikkeltraject vinden we niet iets wat je op de gok hoeft aan te gaan. Fijn juist om in alle rust kennis te maken. Dat kan bij ons gewoon. Dat kost dus helemaal niets. En is eigenlijk altijd (ook juist daardoor) alleen maar heel relaxt. Om elkaar zonder verplichtingen te spreken. We horen dan hoe het nu met je gaat. En onderzoeken waar je naartoe wilt.