Het is allesbehalve fijn om iedere dag met pijn rond te lopen. Ik kan er iets te veel naar mijn zin over meepraten. Pijn overstemt de boel. Het is een signaal van je lichaam om actie te ondernemen. Ook al betekent die actie juist rust nemen. Een signaal dat er iets niet klopt.
Het moment dat de pijnstiller niets meer doet
Pijnstillers kunnen verlichting brengen. En gelukkig dat ze er zijn! Zeker voor mensen voor wie de oplossing of genezing (nog) niet in de buurt is. Maar voor veel mensen, ook bij mij, komt er een moment als het aanhoudt, dat de pijnstiller uitgewerkt raakt. En de volgende ook. Ook al doe je voor de rest alles naar je beste weten om weer op te knappen.
Als de pijn niet weg gaat is het handig te onderzoeken waar de pijn nu eigenlijk vandaan komt. Die ene specialist kon me niet helpen. Gelukkig heb ik een bijzonder goede huisarts die verder vroeg, mijn hele verhaal bekeek. Met voorstellen kwam die me zichtbaar al meer rust gaven. En me hielpen mijn verzet tegen de pijn (een natuurlijke reactie) los te laten. Ik kon het even laten zijn door de uitzicht op beterschap. Dat lucht al iets op.
Is er iets anders dat overstemt?
Ik heb het nu over fysieke pijn. Maar het kan ook zijn dat er iets anders is in je leven dat de boel overstemt. Een rusteloosheid, terugkerende negatieve gedachten of ongezonde situaties met mensen om je heen. Die je wellicht kleiner maken dan je zou willen, dan wie je bent. Dat kan veel tijd en ruimte van je hoofd vragen. ‘Pijnstillers’, als uitvluchten in televisie kijken, eten laten bezorgen, of weer nieuwe kleding aankopen, lossen je probleem niet op.
Er komt een moment dat je lichaam je een halt toeroept. Dat de spanning die zich ongemerkt opbouwt je te veel wordt, en zich uit in vreemde klachten. Als hoofdpijn, niet goed kunnen doorslapen, haaruitval, gewichtsverandering. Het is dan nog steeds raadzaam om je klachten serieus te nemen, te zorgen voor rust en wat jij maar aanvoelt wat je lichaam nodig heeft.
De kern aanpakken
En dan is het ook nu handig de kern van je onrust te onderzoeken en aan te pakken. Als je het niet doet, kun je vast weer wat herstellen, met de nodige aandacht. Met het echte ‘probleem’ schuif je voor je uit. Het is bijzonder hoe je lichaam en je emotionele binnenwereld elkaar wederzijds beïnvloeden. De zoektocht start daarbinnen. Wat het precies is wat je nodig hebt, wie je (wel of nog meer) bent en misschien ook afscheid te nemen van datgene dat de uiteindelijke pijn veroorzaakt. Pijn kan je juist vooruit helpen.
Eén stootje kun je nog wel hebben. Duizend stootjes in een jaar tijd kunnen er nogal in hakken. Herstel niet alleen van de laatste twintig stootjes. Voorkom dat de nieuwe je harder raken dan nodig. Dit proces kan je meer opleveren dan je je had voorgesteld. En kan je eigenlijk ook alleen maar starten als jij daar klaar voor bent.
