Het is weer lichter buiten. En volgende week is het 2025. Een nieuw jaar.
Je kunt besluiten dat het je krachtigste jaar ooit is. Wat er ook gebeurt. Met glorieuze ups en onvermijdelijke downs. Meeveren is ook kracht.
De grootste vrijheid is zelfbeschikking. Zelfstandig je eigen keuzes maken. En ja, life happens, en brengt nieuwe uitdagingen.
Toch kun je komend jaar iedere dag opnieuw kiezen voor de mooist mogelijke uitkomst. Wat, zeker in het begin, discipline zal kosten.
Maar je kunt het al (vast)besluiten.
De vreugde in de ogen van kinderen te zien en te voelen in je ziel. Eten te ruiken en dan te proeven. Durven je hart verder te openen voor aanrakingen van hen die je liefhebt.
Een nieuw jaar. Waarin je stukjes van jezelf terug aan elkaar mag lijmen. Met trots op kwetsbaarheid en de (onzichtbare) littekens. Littekens zijn herinneringen aan de strijden die we al gewonnen hebben.
In het Japanse Wabi Sabi zien ze dit als schoonheid van imperfectie en vergankelijkheid. Wat eindigheid impliceert. Niet om je op te haasten.
Wel een uitnodiging om (vaker) stil te staan bij wat het voor jou betekent mens te zijn. En of er iets is waarvan je mogelijk meer zou willen ervaren.
Schoonheid voor het oprapen, licht om te voelen. In het alledaagse, in je menszijn. Het kan. Dat maakt het je krachtigste jaar.
