2018 en 2019 waren loodzware jaren. De MS trof me keihard, waardoor ik op tien procent van de energie zat van de gezonde, jongere ik. Moe is dan ook echt moe. Niet dezelfde moeheid als een gezond iemand ervaart. Uitgeput. En dat was ik op de meeste dagen.
Een sociale gelegenheid, was de dag erna niets kunnen. Dus ik richtte me vooral op wat ik moest doen: zorgen voor mijn gezin, mijn onderneming en mijn gezondheid.
Het was in het midden van dat, dat Doyo Trainingen moest focussen op één soort training (het Programma), en dus inleveren op andere trainingen (die we nu niet meer verzorgen). Juist toen. Hoe ik die omschakeling maakte? Stap voor stap. In alle onzekerheid, met bijkomende angsten en zorgen. En een pauze in de omzet.
Maar er was geen plan B. Dit was het plan, wist ik in mijn hart. En de enige manier was er doorheen. Door alle twijfels, onzekerheid, MS, uitputting, griepjes en migraines.
Ik deed in januari 2019 een fotoshoot met Fleur Westdijk. De foto bij dit verhaal was één van de foto’s die ik onmiddellijk naast me neerlegde als ‘onbruikbaar’.
Je hart volgen always pays off
Nu terugkijkend heeft Fleur een uitstekende weergave kunnen vastleggen van die tijd. Vastberaden door de moeheid heen, op naar het licht aan het einde van de tunnel.
Het gaat goed nu. Met mijn gezondheid en de weg die ik erin heb gevonden. Het programma is alles wat ik me ervan voorgesteld had en meer. Ieder mens dat meedoet zie ik, en zal ik niet vergeten. Het is een ongelofelijk bijzonder voorrecht de trainingsdagen te mogen verzorgen en begeleiden.
Je hart volgen always pays off. Dapper zijn is niet geen angst hebben. Maar om angst te hebben en het toch durven doen. Jezelf zijn en doen wat bij precies jou past. Elke tijd is de juiste tijd. Eén stapje tegelijk.
Dit schrijf ik met trots, maar niet met het idee dat ik één of andere goeroe ben. Dat ben ik niet namelijk. Wat ik deed hebben anderen gedaan, en wat ik kan, kan jij ook. Als je maar durft. – En ik help je daar graag bij.
