“De mens heeft geen behoefte aan een rustig bestaan, maar aan een uitdaging waarvoor hij zijn capaciteiten moet ontplooien.” – Dr. Viktor Frankl
Soms willen we een rustig bestaan. Maar niet omdat we niks meer te doen hebben: juist omdat we voelen dat er iets ontbreekt.
Frankl wist dat als geen ander. Neuroloog, psychiater, overlever van de Holocaust. In het concentratiekamp begon hij zijn boek De zin van het bestaan, waarin hij beschrijft hoe je zelfs in de zwaarste omstandigheden betekenis kunt vinden. Niet door afleiding of ontkenning, maar door bewust te kiezen waar je voor leeft.
Niet het lijden vermijden, maar je houding kiezen
Frankl stelt dat er altijd één vrijheid overblijft: de keuze hoe je je verhoudt tot wat je meemaakt. Welke houding je aanneemt tegenover je omstandigheden. Dat maakt het verschil tussen overleven en echt leven.
Hij schreef niet lichtzinnig. Het gaat niet over “positief denken” of “er het beste van maken”, maar over een bewuste houding die ruimte maakt voor richting en zin, ook temidden van ongemak of verlies. Welk lijden dan ook. Fysiek ziek zijn kan lijden veroorzaken. Maar ook, een uit de hand gelopen bewijsdrang.
Zin is iets dat je zelf vormt
Die houding begint bij het hier en nu. Niet blijven hangen in het verleden. Niet wachten op betere tijden. Maar actief kiezen: Waar wil ik betekenis uithalen? Welke ervaring wil ik opdoen? Met wie?
Zin is niet altijd groots. Soms zit het in de kleinste dingen. In iets maken. Iets doorgeven. Er zijn voor een ander. Zin groeit, als je ruimte geeft aan wat voor jou klopt.
Wat raakt jou aan wat Frankl beschrijft? En waar vind jij op dit moment zin in je leven?
