De zon is nog niet op volle kracht, maar werpt al een zacht licht over het water. Voor je ligt de oever, waar de aalscholver op zijn vaste plek zit. Hij lijkt je niet op te merken, of misschien juist wel.
Op de rand van iets nieuws
Je staat stil, precies op de grens. Niet alleen tussen land en water, maar tussen weten en voelen, tussen denken en zijn. Tot nu toe ben je vooral bezig geweest met begrijpen, verbanden leggen, de lijnen terugvolgen naar waar je vandaan komt. Maar iets in je weet: dit is het moment om vooruit te kijken. Om niet alleen te analyseren, maar om werkelijk te ervaren.
De aalscholver schudt zijn veren uit en beweegt zijn kop iets schuin, alsof hij je bestudeert. Dan duikt hij plotseling het water in.
De sprong wagen
Een fractie van een seconde lijkt het alsof hij verdwijnt. Alsof hij opgeslokt wordt door de diepte. Maar je weet beter. Dit is geen verdwalen, geen willekeurige beweging. Dit is overgave. Hij hoeft niet eerst te bedenken wat hij zal doen, of hoe het zal voelen. Hij gaat. Hij vertrouwt.
Jij blijft staan. De rand onder je voeten voelt scherp afgetekend, alsof je een keuze hebt: blijf je observeren, of laat je je meenemen? Niet zomaar, niet gedachteloos, maar met een bewuste sprong naar wat er nog niet is.
De aalscholver komt boven, even verderop. Hij schudt zijn kop, waterdruppels glinsteren in het ochtendlicht. Dan strekt hij zijn vleugels uit en blijft zo zitten, alsof hij zich openstelt voor alles wat er is.
Wat als je niet hoeft te wachten?
Je haalt diep adem. De lucht voelt fris in je longen. Misschien is dat de sleutel: niet langer enkel kijken, maar stappen zetten. Niet wachten tot je zeker weet hoe, maar beginnen. De eerste beweging maken.
De aalscholver kijkt opzij, een fractie van een seconde. En dan, zonder haast, spreidt hij zijn vleugels en stijgt op.
Hij verdwijnt in de verte.
Je weet: hij komt terug. Net als jij.
P.S.
Er is een moment waarop observeren overgaat in bewegen. Waarin je niet langer alleen nadenkt over wat je zou willen, maar voelt dat het tijd is om een stap te zetten. Dit is een van de sleutelmomenten in het programma: van inzicht naar ervaring, van terugkijken naar vooruit bewegen. Niet omdat het moet, maar omdat het klopt. De aalscholver duikt zonder aarzeling. Misschien nodigt hij jou ook uit om een eerste beweging te maken.
Als hij jou een vraag zou stellen, welke zou dat dan zijn? En wat zou je antwoorden?
Als je het grotere verhaal van de aalscholver niet kent: die kun je hier lezen.
